Ver. 1.0 Beta, Nie masz kompilatora? Teraz mo¿esz pisaæ skrypty ONLINE! Wersja podstawowa -nie zawiera wszystkich poleceñ Pascala. S³u¿y do nauki podstaw

Budowa napisu


Ka¿dy napis -czyli zmienna typu string jest w pewien sposób zapisywana w pamiêci komputera. Sk³ada siê przewa¿nie z 256 bajtów. W Pascalu pierwszy z nich przechowuje d³ugo¶æ napisu, a reszta sam napis jako zbiór znaków typu 'char'.


Dla zmiennej o nazwie: 'napis' o warto¶ci 'Ala ma kota' wygl±da to tak:


Nr bajtu
0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

Co  przechowuje

D³ugo¶æ
napisu,
czyli
liczba
11

A

l

a


m

a


k

o

t

a


Programista ma dostêp do ka¿dej z tych liter za pomoc± odwo³ania takiego jak w tablicy. Gdy chce wy¶wietliæ pierwsz± literê w tej zmiennej, mo¿e napisaæ


WriteLn(napis[1]);

Gdyby napisaæ tzw. rzutowanie (zmianê typu: char na byte) elementu o indeksie 0


WriteLn(Byte(napis[0]));

Otrzymamy 11, czyli to samo, co gdyby¶my napisali:


WriteLn(Length(napis));

Gdyby¶my chcieli wiêc wy¶wietliæ ostatni± literê zmiennej napis, wystarczy napisaæ:


WriteLn(napis[Length(napis)]);

A dlaczego nie mo¿na wpisaæ WriteLn(napis[11]); ? To proste, mo¿emy, ale nie zawsze by to by³a ostatnia litera napisu, dlatego, bo zawarto¶æ zmiennej mo¿e przecie¿ byæ inna! Gdy piszemy programy, musz± byæ one zawsze elastyczne. Nie mog± dzia³aæ tylko dla jednego przez nas okre¶lonego za³o¿enia.


Jak zbadaæ ostatni± literê wczytanego z klawiatury imienia? Teraz jest to proste


ReadLn(napis);
WriteLn(napis[Length(napis)]);

Strona korzysta z plików cookie w celu ¶wiadczenia us³ug Google (reklamy, statytyki) oraz Facebook. Je¶li chcesz zablokowaæ pliki cookies wy³acz je w swojej przegl±darce. Potrzebujesz pomocy? kliknij